Bir gün Resulullah (s.a.a) gülümseyerek göge bakiyordu, bir adam peygamberimizin s.a.v gülmesinin sebebini sorunca Resulullah (s.a.v) söyle buyurdular: “Evet göge bakiyordum, iki melek, kendi yerinde ibadetle mesgul olan mümin bir kulun gece gündüz yaptigi ibadetlerinin mükafatini yazmalari için yeryüzüne indiler, fakat onu, hasta oldugundan dolayi ibadetgahinda bulamayinca göge çikip Hak Teala’ya söyle arz ettiler: “Ey Rabbimiz! Biz o mümin kulun ibadetini yazmak için her zamanki gibi onun ibadetgahina gittik, fakat onu orada bulamadik, hasta yatagina düsmüstü.”
ALLAH-u Teala, o meleklerin cevabinda söyle buyurdu: “O mümin kul, hasta yataginda oldugu sürece, her gün ibadetgahinda oldugu zaman ona yazdiginiz her günün sevabi miktarinca ona sevap yazin. Hasta yataginda oldugu müddetçe onun hayir amellerinin mükafati bana aittir; onun mükafatini ben verecegim.”
